کافیه از نام مجاهد دفاع کنی دیگه براشون فرقی نمی‌کنه که کی باشی و چه جایگاهی داشته باشی، در گزارش قبلی دیدیم که چطور چندتا، چندتا فرزندان هر خانواده رو پرپر کردن.
یکی از جنایتهای دیگه کشتار ورزشکارا و قهرمانای ملیه. کسایی که مردم بهشون عشق می‌ورزیدن و براشون قهرمان بودن، اما آخوندها فقط به جرم دفاع از کلمه مجاهد سربه‌دارشون کردن.
البته قبل از جریان قتل‌عام سال۶۷ ورزشکارانی همچون حبیب خبیری و هوشنگ منتظرالظهور و... رو کشته بودن. اما ظرف چند روز تقریباً هر چی ورزشکار بود رو آخوندا قتل‌عام کردن.
مهشید رزاقی عضو تیم هما و همزمان عضو تیم فوتبال امید ایران بود. خصوصیات مردمی، فروتنی و در عین‌حال متانتش در محله و بین دوستاش زبان‌زد بود. مهشید به‌خاطر فعالیتهای افشاگرانه و انقلابیش در صفوف مجاهدین، در سال۵۹، یعنی پیش از شروع مبارزه مسلحانه و ۳۰خرداد دستگیر شد و زیر شکنجه‌های وحشیانه قرار گرفت، اما در برابر فشارها و شکنجه‌ها قهرمانانه مقاومت کرد. سرانجام در روز شنبه هشتم مرداد ماه مهشید رزاقی چهره محبوب محله مقصودبیک و تجریش تهران با وجودی که چند سال از مدت محکومیتش گذشته بود به‌علت دفاع از نام و آرمان مجاهدین در زندان گوهردشت حلق‌آویز شد.
فروزان عبدی دانشجوی رشته تربیت‌بدنی و عضو تیم ملی والیبال بود. بعد از پیروزی انقلاب ضدسلطنتی، فروزان هوادار سازمان شد اما بعد از ۳۰خرداد دستگیر شد. یکی از هم‌بندیاش نوشت: «وقتی می‌خواست حرف بزند از تک‌تک حرفهایش عشق می‌بارید. حتی سلامش هم سرشار از محبت به بچه‌ها بود». این مجاهد وارسته جزو اولین کسایی بود که برای اعدام بردنش. یکی از هم‌بندیهاش گفت که روی دیوار سلول نوشته بود: ”خدایا فروزانم کن تا چون عبدی در راه تو بمیرم“ .
مهرداد بگلری هم یکی از ورزشکارای شهر لاهیجان و عضو تیم فوتبال این شهر بود. این مجاهد قهرمان هم جزو مقاوم‌ترین نفرات زندان بود که پاسدارا خیلی ازش شاکی بودن. شکنجه‌گرا می‌گفتن مهرداد آزاد نمی‌شه چون کله شقه. سرانجام مهرداد رو در سال۶۷به همراه ۶۰مجاهد دیگه به زندان مرکزی سپاه رشت منتقل کردن. ملاقاتها قطع شدن و خانواده‌ها هیچ اطلاعی از وضعیتش نداشتن. در آذر ۶۷ در گورستان آقا سید مرتضی لاهیجان، شبانه پیکر ۸۰زندانی سیاسی را جمعی دفن کردن، مهرداد با وفا با دیگر دوستانش در قتل‌عام خونین ۶۷ سربدار شد.
جواد نصیری عضو تیم ملی شمشیربازی و یک ورزشکار دلاور بود. جواد رو هم سال۶۰ دستگیر کردن و بهش ۵سال حکم دادن اما آزادش نکردن. بالاخره در قتل‌عام سال۶۷ در زندان مشهد سربه‌دارش کردن. در زندان مشهد، بیش از ۹۰درصد زندانیان سیاسی رو اعدام کردن. جواد یکی از این ستاره‌ها بود که تا آخر بر روی مواضعش و حمایت از مجاهدین مقاومت کرد و شهید شد.
مجاهد سربه‌دار قاسم‌علی بستاکی هم از ورزشکاران به نام شهر اراک بود. او از مربیان کشتی شهر بود و روحیه بالایی در زندان داشت. اما پاسدارای وحشی خمینی او رو در سال۶۷ به همراه شمار زیادی از زندانیان سیاسی شهر اراک سربه‌دار کردن.
در میان انبوه قتل‌عام شدگان سال۶۷، تعداد زیاد دیگه‌ای از ورزشکارا هم هستن که تصویری از اونها به‌دست نیآوردیم مثل: عباس خورشیدوش از همدان، ابوالفضل صفوی باز یکن تیم فوتبال ابومسلم خراسان، مجید اکبریان از ورزشکاران قوچان، ابراهیم عروجی از ورزشکاران قوچان و...
راهشان پررهرو باد.
