کیفیت توان حاکمیت آخوندی برای تداوم عمر خود، به یکی از چالشهای تعیینکنندهٔ سرنوشت آن در مرحلهٔ گسترش روزافزون آثار قیام ۱۴۰۱ تبدیل شده است. کارشناسان نظام از هر دری که وارد میشوند تا موقعیت و مختصات آن را حلاجی کنند، تقریباً همگی بر چنگ در چنگ بودن بالفعل حاکمیت با سقوط، متفقالقولند.
یکی از این کارشناسان بهنام محسن رنانی در تارنمای خود بهتاریخ ۱۱مرداد ۱۴۰۲ به بحرانها در زیرساختهای نظام آخوندی اشاره دارد که هم باعث ریزشهای مدام از پیکر نظام شده، هم باعث نفرت متزاید اجتماعی از حاکمیت و هم خود حاکمیت دیگر نمیتواند بدون دگرگونیِ بنیادین در این زیرساختها سر پا بماند.