تأسیس سازمان مجاهدین خلق ایران در پانزدهم شهریور سال ۱۳۴۴نقطه عطفی بود در تاریخ مبارزات مردم ما برای آزادی و حتی میتوانم بگویم نقطه عطفی برای مبارزات مردم منطقه و کشورهای اسلامی بود.
در آن روزگاران همانطور که برادرمون مسعود گفته بود، اسلام مترادف بود با یک اندیشه موافق استثمار و موافق طبقات. طبعاً بههیچ عنوان آن اسلام نمیتوانست برای محمد حنیف و یارانش راهگشای مبارزه برای آزادی مردم ایران بشود؛ آن هم در قرن بیستم که جهان ما جهان انقلابهای ضداستثماری بود. بنابراین کشف محمد حنیفنژاد این بود که با اشراف به تاریخ مردم ایران و با اشراف به تاریخ بشر، وارد متون و آموزشهای اسلامی شد.
آموزش قرآن و نهجالبلاغه که در سازمان رایج بود و ما میخواندیم. محمد حنیف خودش و یارانش را در مقابل این سؤال قرار داد که آیا این اسلام واقعاً اسلامی موافق استثمار است یا ضداستثمار؟ محمد حنیفنژاد با پدیدهیی بهطور تاریخی روبهرو بود، یعنی اسلامی که ۱۴۰۰سال طبقات مختلف، جریانهای مختلف سیاسی و اجتماعی با انبوهی دادهها و تفسیرهای غلط و انحرافی و ارتجاعی از اسلام رایج کرده و گسترش داده بودند.
محمد حنیفنژاد کشف عظیمش این بود که با بررسی واقعبینانه، وارد شناخت اسلام و مکتبی شد که فهمید و کشف کرد محمد رسولالله پیامبری برای رهایی انسان از استثمار و بردگی بوده که برای آزادی مبعوث شده است و آنچه که وجود دارد، همهاش خلاف و غلط و ضداسلام است. اگر محمد حنیفنژاد به این نقطه نمیرسید، بدون تردید مبارزه برای آزادی مردم ایران علیه شاه را متکی بر این ایدئولوژی آغاز نمیکرد؛ چون میدانست اندیشه و ایدئولوژییی که در درون آن رهایی بشر از هر نوع تبعیض و استثمار و همینطور در درون آن آزادی وجود نداشته باشد، این اندیشه بههیچ عنوان به درد نبرد برای سرنگون کردن رژیم شاه و برای آزاد کردن مردم ایران نخواهد خورد. به همین دلیل ما دقیقاً کلمه« کشف» بر این کار میگذاریم. بهنظر من این درک درست از کاری است که محمد حنیفنژاد کرده بود.
لطفا به اشتراک بگذارید: