بحران صندوقهای بازنشستگی ریشه در سرقت سرمایههای مردم و فساد سیستماتیک دولت و ارگانهای وابسته بهخامنهای دارد. افراد و ارگانهایی که از اندوختههای زحمتکشان کاخها ساختند و بهقول سعید لیلاز کارشناس حکومتی: «بحران صندوقهای اجتماعی بحران غارت سازمانیافته است. بحرانی است که بهطور نظاممند و سازمانیافته آنچه در صندوقها بود دزدیده شد یا بهصورت سازمانیافته از بین رفت» (انصاف نیوز ـ ۲۰تیر ۹۷).
روزنامهٔ حکومتی اعتماد (۱۸اردیبهشت ۱۴۰۲) در جریان جنگ باندی، ضمن اشاره بهحجم تجارت غارتگران با سرمایههای مردم نوشت: «دولت در مجموع ۵۰۱هزار میلیارد تومان بهصندوقهای بازنشستگی بدهی دارد. حتی در صورت بازگشت همه درآمدهای نفتی بهکشور امکان پرداخت اصل و فرع این بدهیها بهسادگی میسر نیست».
فضاحت و رسوایی دزدی از تنها منبع دارایی میلیونها خانوار محروم بهآنجا رسید که سایت حکومتی خبرآنلاین (۱۳اردیبهشت ۱۴۰۲) با تیتر درشت نوشت: «صندوقهای بازنشستگی بهحیاط خلوت مقامات سیاسی تبدیل شده است» و مدیرکل معزول بیمههای اجتماعی وزارت کار، آب پاکی را روی دست بازنشستگان ریخت و گفت: «حتی اگر ۳میلیون بشکه نفت را بدون تحریم بفروشیم و پولش را کامل بگیریم باز هم نمیتوانیم بحران بازنشستگان را حل کنیم. ممکن است بهجایی برسیم که قشم و کیش را بفروشیم تا حقوق بازنشستگان را بدهیم»
لطفا به اشتراک بگذارید: